izmir yangını

Gökyüzü mavi değil, turuncu bugün ; tentürdiyot gibi.

Gitmeyi severim. Dönmeyi de.

Tabi dönecek bir yer varsa. Bunu bir düşünün.

Gitmek için bir yere gerek yok.

Yalnızlık en sevdiğim sevişme şekli;

Hüzünlü, hırslı, sakin, kin dolu, aşk dolu, tehditkar...

Var ve yok olabilirim aynı anda.

Gökyüzünde tentürdiyot yüklü bulutlar var

Bacaklarımda yaralar.

Yağsa iyileşirim.

Aşık olmak acı çekmektir yüksek dozda ;

Burundan.

Eğer mutlusu varsa mükemmeli odur.

Çarşamba öğleden sonrası, gökyüzü yokoluşun simgesi.

Korkaklığımdan bahsedemeyecek kadar korkağım.

Şehirlerden, pis sulardan, sevmekten bağlanmaktan, aşktan korkuyorum.

Gökyüzü aynam gibi,

Pis, sinirli, turuncu yağmurlarıyla asfaltı kazısa yeridir.

Her yer turuncu! Her yer!

Perdeler, balkonlara asılmış biberler, çuvallar, gölgeler, kuru yapraklar, duvarlar, ışıklar, tahtalar, yüzüm, saçlarım turuncu !

Aşktan mı , kendiliğinden mi , yangından mı?!

Rüzgar götürse ya artık her şeyi...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder