Tükenmek senin özünde var
Yine bir yerinden yırtıp eteğinin
Sürünerek, arasına ulaşmak için yeni güzelin.
Kimi zaman kuyu dibi kadar kör
Ve çaresiz
Bir gaz bulutunun ortasında.
Ve pek nadiren, gözler karanlıkta da görmeyi öğrenir.
Anka diye derler, bir düşün ki;
Ayakların ıslanmış, nemli bir gecede,
Çimenler yalasın
kanatlarını,
Yanmazdan önce,
Küllerinden sonra.
Unutmanın garipliği
Evreni asla kavrayamayacak
Ve kendini asla hatırlayamayacak olmanınkiyle bir.
Yalan düşler gördüren
devlerin eteğini öpenlerle dolu bir dünyada
Yapış yapış dişlerindeki bir pislik olmak isteyenlerin
yanında kimi zaman,
Kimimiz hiç fark etmeden, kimimiz bile bile ne elbiseler
dikiyor o devlere,
Kendi etlerinden.
Koca bir ormanın ortasında
Tanımadığın hayvanların sesleri ürpertecektir içini.
O zaman düşün devler mi korkunç
Yoksa tanımadığın o kuşlar mı..
Um, öz ve uz.
Yolumuz.
Biz varsak, bizim gibileri de var elbet.
