Yarın bir kıtadan bir kıtaya bir uçak uçacak
Yarın o uçak bulutların üzerinde saatlerce yol alacak
Ve o uçakta boş bir koltuk olacak.
Kimse beni tanımadığından
Ve kimse beni beklemediğinden
Kimsenin umurunda olmayacak.
Ama o yarın
Yani bir yaz dönümü
Bana büyük sorular soracak
Bana bambaşka bir hayata başlamayı anlatacak.
Bir tilki elbet bir nehir bulacak
Tilki geri geri girecek nehre
Önce ayaklarını, bacaklarını ve sonra gövdesini sokacak
Sonunda pireler kafasına toplandığında
Hepsinden kurtulacak.
Ne garip her yerde bir yabancı olmak
Koca bir dünyanın senin olduğunu sanarken
Hiçbir yere ait olmamak.
Doğum dönüşsüz bir yoldu
Yapma lütfen
Bana daha önce hiç olmadığım yerlerde
Hiç tanımadığım insanlarla olmak
Bilmediğim dillerde konuşamamak
Tahmin bile edemediğim yarınlar yaşamak mı ağır gelecek.
Doğum dönüşsüz bir yoldu
Önümde hiç bilmediğim bir hayatın duruyor olmasının da
Ondan farkı olmayacak.
Ama ilginçtir ki
Zamanın vücudu nasıl aştığını
Saçların nasıl daha da beyazladığını gördüğümüz yerler
Sofralardaki yüzlerimiz değil
Kara aletlerin ekranlarındaki resimlerimiz olacak.
Özlem kalbimi hep yakacak
Ama bu geçmişin, güzel hatıraların değil
Yaşanmamışlıkların, son bir sarılamayışların özlemi olacak.
Gerçi hayat bu belli mi olur,
Belki yine şaşırtacak.
Düşlerim, gülüşlerim, yalınlığım, hayallerim
Ve çocukluğum, masumiyetim, kadınlığım, insanlığım
Hep yanımda olacak.
Öpüyorum yanaklarından, gözlerinden
Özlemle.
Biliyorum ki
Biz hep kelimelerle sarılırız birbirimize
Bundan sonra da hiçbir şeyin bir farkı olmayacak.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder