sükun


Çok, 
Çok garip bir gün.
Bu odada sükutla ilerleyen birşeyler var,
Hissediyor ancak göremiyorum.

Sanki biz hepimiz ölmüşüz,
Bu sokaklar ve insanlar
Hatta yanımda kaşınan şu köpek de ölü,
Biz o sessizliğin, o boğucu havanın içinde
Süzülen kurumuş düşleriz;
Dudaklarımız sözsüzlükten yapışmış birbirine,
Açılamıyor artık.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder