Ve sen,
Dünün bütün güzel şarkıları
kadın,
Tüm o tınılar tütmeseydi yüzünden
Ben doğmamış bir çocuktum.
Kimi zaman yalnızlığın ve
bencilliğinle yedin günlerimi
Kimi zaman sen hiç esmedin,
Sen yoktun.
Ölümü de koklattın bana
Nasıl verdiysen hayatı.
Sen, hiç kimsenin çocuğuydun
Ve o, hiç kimsenin çocuğu.
Ben birsizdim.
Gülümse şimdi;
Onsuzlukla sonsuzluk bir değil.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder