umutsu

Bazen kayboluyorum biliyor musun
Boşlukta bir yerlerden düşüyorum
Bir boşluk oluyorum.

Sonra boş bir havuzun kenarına ulaşıyorum
Kuşların yuvaları var
Ve sarı kızıl uçuyorlar.

İçimde bir umutla duruyorum.

Bir hikayeye başlıyorum
Ama hikaye kendini gidemiyor.
Bir hikaye istiyorum
-mış’ olacakken
-mış gibi’ de kalıyor.

Göğe bulutlar toplanıyor
Bulutlar havuza doluyor.
Sonra çocuklar geliyor
Kahkahaları havuza giriyor.

Aklıma gülemeyen çocukların sesleri geliyor
İçimin orası hiç iyileşmiyor.

Güneş batışları bulutlardan başka bir yerlerin varlığını yansıtıyor.

Havuzun suyu gün geçtikçe koyulaşıyor
İçimdeki umutlar koyulaşan sularla sönüyor
Kuşlar yükselen duvarlarla evlerinden oluyor
Onlar gidince sesleri de gidiyor.

Umutsuzluğun derinini bildikçe
Umut artık edilmiyor.