FiiL

Düşünüyorum da,

Ölümsüzlüğün sırrını insanlar asla öğrenememeli.

Sen ve ben, tek bir ‘biz’ olabilmek için çocuk da yapmamalıyız hiç.

Ben ve sen olarak tek bir benlikte,

Delirircesine mutluyuz.

Düşünüyorum da,

Hiçbir sırrımızı anlatmamalıyız onlara.

Kör topal hayatlarla,

Yanacaklarını, gömüleceklerini,

Cenneti ve cehennemi hayal ederek ölmeliler.

Sonsuz kahroluşların

Kulaklarımızı patlatırcasına içimizden geçtiği zamanları anımsıyorum bazen

Ve

Çırılçıplak mutluluklardan ağladığımız gün batımlarını.

Geldiğimiz yere bak sevgili ben,

Yüzümüzün yarısının hala bükük dudakları

Ve diğer yarısının kahkahalar fışkırıyor içinden;

Deli, uçarı kahkahalar.

Ben ve sen

Yalnızca tek bir ben olarak

-paramparça koca bir bütün-

Her anımızda döllüyoruz evreni.

Şu tanımı zorlanmış ve başarılamamış zaman,

Titriyor yanı başımızda.

Düşünüyorum da sevgilim ben,

Pek fazla insan sevmemiştir bizim gibi,

Kendini.