kasaba

Kasabanın varolduğundan beri kim bilir kaçıncı puslu son baharı
O apartmanın 3. Katında
Evin bir ucunda birimiz pencereden kilisenin bahçesine doğru
Diğerimiz arka balkondan apartmanların dar avlusundaki
‘kim bilir hangi boşluğa’ bakıyor.

Şangır şungur yağmurlar indiriyor
Pencereler açık
Ters rüzgar içerde, yağmur da öyle.

Tedirgin bir mutluluk veya
Huzurlu bir mutsuzluk var kasabanın yüzünde.

Kimi sokaklar ve kimi son baharlar hiç peşini bırakmıyor insanın...

Zamanın garip bir yırtığında duruyor kasaba;
Her gece altı üstüne gelen şehrin bir kıtasında
Bir boğazın kapısına kıyılanmış, burunlanmış anılarımız
Bir güzel duruyor.

İçimizde bir sıkıntı var ama hep havalara yoruyoruz,
Boğazın akıntılarına,
Biraz daha güneş batırıyoruz bulutların izin verdiği kızıllıkta
Denizden gündüzü yalayan bir rüzgar esiyor güneş gidince
Sahilin çimleri bir nem salıyor
Üşüyoruz.

Günün tam bitmemişliği
Ve gecenin tam başlamamışlığı arasında bir rahatsızlık vuku buluyor
Bu vakit geçince havanın karanlığı iyice çöküp,
Akşam üzerinin sisini basıyor
Bir yanımızda kedi, diğer yanımızda köpek çetesi parkta
Oturuyoruz.

İlerideki duvarlar yakın kılıyor kendini,
Puslu gece girip çıkıyor vücutlarımıza sessizce
Bir sessizliği okuyoruz o geceye.

Trafoya tırmanıyoruz sırayla
Ve bir mahallenin
Tüm elektriğiyle yıldızlarına aynı anda çarpılıyoruz.

Devam ediyoruz
Gecenin nehrinde kürek çekmeye
Çünkü o gece de bitecek
Ve o hava aydınlanacak
Ve bir uykunun pençesine düşülecek
Ve yorgunluk ve baygınlık
Hiçbirşeyin uykuyu bölmesine izin vermeyecek

Bir son bahar daha bitmeyecek kimi sabahları akşamüstleriyle karıştırmadan.

Herkesin gözünde aynıydı kasaba
Ve herkes kendinde başka yaşadı kasabayı
Olmayan bir yerlerin ışıkları geçti evlerin içinden günde birkaç kere
Bir de kedilerle köpekler...
Onlar bilirdi isimlerini.

Şiirli hatıraları kaldı şimdi herşeyin
Günlerin kokusuyla birlikte gelen
Sessizliği ağır, sessizliği acı masalarda can çekişmiş muhabbetlerin.

Herkes ayrı zamanlarda  terketmek zorunda kaldı kasabayı
Herkes bir garip küskün ayrıldı

Ilık diyarlara tükürdü kasaba hepimizi.