Kaybettiğin şey aşktı aşkı bulmuşken
Bir insanda bir kişide değildi o
Öyle bir şey değildi artık.
Bir gülümsemede vuku bulurdu; kimin gülümsediğinden bağımsız
Bir köpek kuyruğunu sallardı ya da bir kuş kanat çırpardı
Sanki senİn içinde bir orman dalgalanırdı
Denizin dalgaları çocukların kahkahalarını çağrıştırırdı
O vakit anladın tanrının bulutlarda oturan sakallı bir adam olmadığını.
Seni de korkutmuşlardı cezalandırılacağınla
İnsan en çok bilmediklerinden korkar ya aslında,
Cezalarının ne olacağından pek açık söz edilmezdi
Çünkü herkesin en derin cehennemi kendisiydi.
Eğer düşmeseydik cennetten,
Belki bunca yıldız ışıldamaz ve geri çağırmazdı seni geceleri gökten.
Ve eğer düştüysek cennetten
Herkesin bir gün dönüp, yıldızının tozlarını süpüreceği uzun bir gecesi olmalıydı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder