YüZüM

Mazide bir koltukta kök saldığından ayakları ve kalçaları, yüzünde beyaz bir çiçek ansızın açardı.

Nefesini saldığında havada sert ve tatlı bir bahar başladı.

Dünlerin karanlığından bulanmış teninde kaşındıran ufak yaralar birbirine eklendiğinde buradan oraya derin, keskin bir yol açıldı.

Gördüm.

Gördüm ki;

Ölülerin dudaklarında sıcak bir gülümseme, dirilerin dudaklarında acımasız hakaretler vardı.

O, suskun topraklar taşımıştı yerin altından üstüne

Ama kimileri basmaz, yüzünü sürerdi çimenlere.

Bazı anlar solduğunu görürdüm yüzündeki beyaz çiçeğin,

Üçümüz beraberce bilir ve susardık ölümlülüğün değerini.

Neredeyse aşık edecek güneş ışıkları düşerdi binaların arasından üzerimize

Ve biz hiç ses etmeden kuşkulu, derin, tedirgin ama ait olduğumuz uykulara gömülürdük.

Hikayelerine sebep arıyorsa daha dikkatli bakmalıydı

Mavi koltuktaki köklerine ve gözlerinden sıyrılmış şu gökyüzüne.

yaz gelir

Düşünürsem zeytin ağaçları altında düşünecekmişim

Sevişeceksem defne

Aşık olacaksam çam herhalde.

Yine de olmaz ki;

Onların geleceği şimdi

Benim geleceğim henüz gelmedi.

İyi ruhları kovan beklenti uğultuları

Hayretlere düşürür perileri.

Pek çok heyecan bulutundan silkinip kendimi

Denizi kötü koksa da mavi kalmış

Dik yamaçlı bir koya kapattım kendimi.

Olsa daha çok kaybederdim her şeyimi.

Rüzgar hangi yönden eserse

Kimi yönde fuhuşturucu kahkahalar

Kimi yönde mütevazı gülümsemelerle

Koca bir zaman haccı benimki.

Karamsar ifadeler karartıyor hayatı.

Hani aslında pek bir şey beklediğimiz de yok ama

Biraz daha kaygısız olsak daha iyi olurdu.

Hani çiçekleri sulamayı unutmasak

Hani hayvanları tasmalamasak

Arada bağırsak da

Bol bol fısıldasak.

Muazzam ağlar örüyor bir örümcek

Karanfil tadında dumanlar sıcak maviye boyarken havayı.

Ağların üzerinde tane tane meşe yaprakları.

Bol kahkaha

Çok kahkaha

Oldukça tuzlu ten

Sıcaktan kafası karışmış japon şemsiyeleri.

Şaşkın ve heyecanlı; özledim bakışını.

Mutfak kapısından sıyrılan kedi kuyruğu,

Nemden ciğer yakmış temmuzlar.

Kaşınsın,

Bırak kaşınsın kanatların.

Aradığın ağaçları bulursan kalacağına emin gibiyim.

gibimsi

Hepimizin lekeleri var

Ve tuzdan birbirine girmiş saçları

Kumlarla diplerinde.

Hepimizin düşünceleri var

Birbirinden saçma

Çünkü bu o güzel karmaşa.

Karanlığın tekinsiz kıpırtılarında oluşturulan ışıklar

Körlüğü engelliyor.

Kapıların altından süzülen böcekler kaplıyor vücudu.

Vicdan; azap kıyılarına çekilecek bir şey değil

Sızılarına kürek çekilemeyeceği gibi.

Umut korkunç bir tuzak;

Kıyısından düşeceğin umutsuzluğa.

Bir tutukluk var düşüncelerinde

Kelime başlarında hep durup soluklanıyorsun.

Bir garip tutukluk var düşüncelerinde.

Zemin kaygan;

Ayakta durmakta zorlanıyorsun.

İnsan dediğin trajedisi baki kalmış korkunç bir masal.

Ne bir sen varsın

Ne tek sen.

kararış

Kara kararış geceleri;

Yıldızların dibinde biten.

Artıktı sabahlar;

Yaprakların ve taşların altına saklanan.

Bitsin diye yaşadığımız şu hayat;

Ve sonuna kadar uğraştığımız en şekillisinden olsun diye gururla.

Ne kadar arıza varsa aramıza kattık

Elden gelen nefesle ömür vermek için

Ve kimsenin kimseden az olmadığını göstermek için.

Olduğumuz gibi kendimiz

Şimdi ve burada

Öyle itaatsiz

Öyle ısırgan

Tüm süregelenliğiyle tadından yenmez hayatlar.

Işığı suda yansımış

Ve bir dağın ardında kaybolmuş güneş.

Eski bir şarkının bütün ürkekliği

Sıcak kumlar olmuş artık.

Ayakta küçük bir delik

İçine kum kaçan bir kesik

Acı veren iltihap

Üzüntüye doygun bir beden

Kurtlanmış ve kaşındıran hayaller.

Bela…

Bela…

Peşimizde.

Tanrı beni iyi siker.

Dev kangallar, büyük kangallar duş yapıyor, sandviç yapıyor.

Böcekler dev gözleriyle dikey tırmanışta.

Günlerden;

‘nasıl hissettiğimi size hissettirmiycem’

Günü.

Başıboş bir eylül

Bahar, ılıklığını gecelerden saldı.

Sakalları alev kıvraklığında adamlar

Hepimizin burnu beyaza çaldı.

O kadar dijital hippie

Adam Pan’ın adeta bacağı

Kadın sonbaharda bir başak

Şarkılarında hala Dionisos’a ağlıyor

Mare…

Mare…

Karanlık üzerimize geliyor

Dalga dalga…