İki
filtre koyuyoruz dünyaylaramıza
Bir
gözlükler
Bir
perdeler.
Kahveleri
saymazsak tabi.
Ağaçları
kökünden yıkarcasına
Rüzgarlararalık
kışında
Şıkırdayan
resmen; yapraklar.
Hani
hiç seller basmamış, daha önce hiç olmamış gibi mevsim.
Yorgana
bürünmüş bebek et
En
uykulu gülümsemelerini sunarken
Sessizliğine
öğlesinden sonrasına pazarların
Kediler
köpekli parkın taşlarını asfaltlıyor
Kötü
birkaç hatıra tırmalıyor kıvrımlarını damarların
Da
olsun
Kabuklar
iyidir.
Birg
ün uyandığında fark edeceksi n’olmadığını
Eksikliği öylesine sessiz kapanmış.
